در دورانی که پیشرفتهای شگفتانگیز در زمینه فناوری به سرعت اتفاق میافتد، میتوان توجه قابل توجهی به دستاوردهای آزمایشگاههای محققان استرالیایی جلب کرد - فناوری "لمس آکوستیک." این فناوری نوآورانه و پیشرو قول میدهد که نگاهی جدید به وسایل کمکی برای افراد کمبینا ارائه دهد. توسعه لمس آکوستیک که توسط تیمی از پژوهشگران دانشگاه فناوری سیدنی، دانشگاه سیدنی و استارتآپ ARIA Research در سیدنی انجام شده است، نمونهای از نبوغ و خلاقیت انسانی است.
هدف اصلی لمس آکوستیک از این است که به افراد کمبینا کمک نماید. اما هدف آن تنها محدود به ایجاد وسایل کمکی برای افراد بدون دید نیست. این فناوری سعی دارد تعامل افراد با محیط اطراف خود را تغییر دهد و از طریق سیگنالهای شنیداری، اشیاء را به شیءهای خارقالعاده تبدیل کند.
پتانسیل اصلی این فناوری به ابعاد بیشتری از راحتی فرد محدود نمیشود. لمس آکوستیک تاثیر مستقیمی بر استقلال و کیفیت زندگی تقریباً 285 میلیون نفر در سراسر جهان دارد که با اختلالات بینایی زندگی میکنند. همانگونه که در اثر ورود به دنیای لمس آکوستیک قدم میگذاریم، مشاهده میشود که یک افق جدید روشن واگرایی ایجاد میکند - افقی که به نوآوری در زمینه معاشرت و توانمندی برای همه در دستیابی به زندگی عادی کمک میکند.
چشمانداز صدا :
ماهیت فناوری لمس آکوستیک در یک رویکرد نوین برای تقویت حسی نهفته قرار دارد. ابزارهای کمکی سنتی به شدت به بازخورد لمسی یا ترکیب گفتار و رایانه برای کمک به افراد مبتلا به اختلالات بینایی وابسته هستند. اما لمس آکوستیک از طریق ایجاد یک چشمانداز شنیداری به این مسیر منحرف میشود.
زمانی که اشیاء وارد میدان دید دستگاه میشوند، نمادهای صوتی متمایز یا "صدایی صوتی" به آنها اختصاص داده میشود که نشاندهنده حضور آن اشیاء هستند. به عنوان مثال، کاربر ممکن است هنگام نزدیک شدن به گیاه، ملودی شبیه به خشخش برگها را بشنود یا ضربهای موزون که نشان دهنده نزدیکی به یک پلهراه باشد. این مانند یادگیری یک زبان جدید است - جایی که صدا به الفبای اطلاعات بصری تبدیل میشود.
تأثیر جهانی این فناوری و نیاز به نوآوری :
نقص بینایی تنها یک چالش شخصی نیست، بلکه یک مسئله جهانی است. با توجه به آمار سازمان بهداشت جهانی، به یادآوری میکنیم که 39 میلیون نفر نابینا و 246 میلیون نفر کمبینا هستند. این اعداد تنها آمارها نیستند؛ بلکه نمایانگر افرادی هستند که به دلیل محدودیتهای بیناییشان، مشارکت در فعالیتهای روزمرهشان متضرر شده است. بنابراین، فناوری کمکی تجملی نیست، بلکه یک ضرورت است که میتواند عمیقاً بر زندگی روزمره میلیونها نفر تأثیر بگذارد.
در این زمینه با این نیاز گسترده، فناوری لمس آکوستیک به عنوان یک ابزار پیشرفت قدرتمند ظاهر میشود. این مسئله فقط به افزایش توانایی افراد دارای اختلالات بینایی مرتبط نیست؛ بلکه در مورد بازتعریف مفهوم زندگی با معلولیت است. با پلاندن شکاف بین دنیای فیزیکی و درک آن، فناوری لمس آکوستیک به طور بالقوه میتواند نحوه تعامل افراد کمبینا با محیط خود را تغییر دهد و فعالیتهایی را که زمانی چالشبرانگیز بودند، به دسترس و مستقلتر کند.
این انگیزه برای نوآوری به منزله غنیسازی تجربه حسی و به عبارت دقیقتر کیفیت زندگی برای یک بخش قابل توجه از جمعیت است. این یک یادآوری الهامبخش از قدرت تحولدهنده فناوری است که به منظور بهبود بشریت استفاده میشود.
مطالعه صدا و بینایی :
اثربخشی فناوری لمس آکوستیک در دنیای واقعی در یک مطالعه تحت رهبری دکتر هاو ژو از دانشگاه فناوری سیدنی مورد آزمایش قرار گرفت. در این مطالعه، این فناوری با مشارکت 14 شرکتکننده مورد آزمایش قرار گرفت - هفت نفر از آنها نابینا یا کمبینا بودند و هفت نفر دیگر که بینا بودند به عنوان گروه کنترل شرکت کردند.
نتایج بسیار قابل قبولی داشتند. شرکتکنندگان مجهز به عینکهای لمسی آکوستیک، توانایی بهخصوص در تشخیص و مکانیابی اشیا را به طرز چشمگیری بهبود دادند. یک نکته مهم این است که این بهبود آگاهی فضایی بدون افزایش معمول بار شناختی اتفاق افتاد. این مطالعه نشان داد که کاربران میتوانند با استفاده از صدا با "دقت قابل توجه" محیط خود را شناسایی کرده و با آن تعامل کنند، که نشانهای امیدبخش برای کاربرد عملی این فناوری است.
پیامدهای فناوری لمس آکوستیک تا حد زیادی در زندگی روزمره افرادی که قصد کمک به آنها را دارند گسترش می یابد. توانایی یافتن وسایل خانگی مشخص، پیمایش در محیطهای جدید و تعامل با جهان باعث ایجاد درجه جدیدی از استقلال برای افراد دارای اختلالات بینایی میشود. این استقلال مهم نه تنها به دلیل کارایی افزودهای که ارائه میدهد، بلکه به دلیل مزایای روحی و اجتماعی که با اعتماد به نفس فراهم میکند، حائز اهمیت است.
همانطور که به توانمندیهای نهفته در این فناوری و پتانسیل تحولی که به دنبال دارد فکر میکنیم، مهم است که بفهمیم این فناوری تنها هدف نهایی نیست بلکه وسیلهای برای دستیابی به یک هدف بزرگتر است: افزایش کیفیت زندگی و تقویت امکانپذیری. فناوری لمس آکوستیک نماد یک انقلاب در دستگاههای کمکی است، یک ابزار که میتواند فرصتهای جدیدی را برای آموزش، اشتغال و تعامل اجتماعی برای جامعه کمبینا فراهم کند.