آیا تا به حال درباره قانون مور شنیده‌اید؟ به طور خلاصه، قانون مور می‌گوید که تعداد ترانزیستورها روی یک ریزتراشه هر دو سال دو برابر می‌شود، که باعث رشد تصاعدی در توان محاسباتی می‌شود. این قانون بیش از 50 سال است که تأثیرات قابل توجهی در پیشرفت تکنولوژی به وجود آورده و تأثیر ژرفی بر هوش مصنوعی (AI) داشته است. حالا بیایید به دنیای قانون مور نگاهی بیندازیم و ارتباط جالب آن با هوش مصنوعی را بررسی کنیم.
هوش مصنوعی چگونه ایجاد می شود ؟
بهبود تصاعدی در عملکرد سخت‌افزار کامپیوتر معمولاً به عنوان قانون مور شناخته می‌شود. یکی از انگیزه‌های اصلی در زمینه تحقیقات هوش مصنوعی، ساخت ماشین‌هایی بود که وظایفی را انجام دهند که برای انسان دشوار یا حتی غیرممکن است، مانند شطرنج یا برو. با این حال، به دلیل محدودیت‌های پردازش سخت‌افزارهای اولیه، این اهداف دور از دسترس بودند.
تا زمانی که توانایی پردازش کامپیوترها به سرعت افزایش یافت، محققان هوش مصنوعی به تدریج توانستند سیستم‌هایی را توسعه دهند که به سطوح هوش انسانی نزدیک شوند. این تحول منجر به گسترش سریع آموزش ماشینی شد، زیرا یک زیرمجموعه از هوش مصنوعی که به توسعه برنامه‌های کاربردی موفق منجر شد؛ از جمله اتومبیل‌های خودران و دستیاران دیجیتال.
قانون مور اغلب به عنوان یکی از عوامل اصلی که به تسریع پیشرفت هوش مصنوعی در سال‌های اخیر کمک کرده، ذکر می‌شود. این روند احتمالاً ادامه پیدا کرده و منجر به پیشرفت‌های فوق‌العاده در فناوری هوش مصنوعی می‌شود.
هوش مصنوعی چگونه بر جامعه تأثیر می گذارد؟
در ماه مه 1965، گوردون مور، یکی از بنیانگذاران شرکت Fairchild Semiconductor و Intel، یک مقاله با عنوان «ترکیب کردن اجزای بیشتر در مدارهای مجتمع» منتشر کرد. در این مقاله، مور پیش‌بینی کرد که تعداد ترانزیستورهای یک تراشه مشخص تقریباً هر دو سال یک برابر می‌شود. این پدیده به عنوان قانون مور شناخته شد.
اولیه‌اً این قانون به عنوان یک روند در صنعت نیمه‌رساناها مشاهده شد، اما به طور کلی نمایانگر پیشرفت تصاعدی در قدرت محاسباتی بود. افزایش قدرت پردازش که توسط قانون مور ممکن شد، به هوش مصنوعی اجازه داده است تا در سال‌های اخیر پیشرفت‌های چشمگیری داشته باشد، به ویژه در زمینه‌های نیازمند به پردازش داده مانند سیستم‌های یادگیری عمیق. با این حال، هنوز چالش‌های زیادی برای غلبه و پیشرفت هوش مصنوعی وجود دارد.
بعضی اعتقاد دارند که قانون مور در نهایت به مرزهای خود می‌رسد و سرعت توسعه هوش مصنوعی را کاهش می‌دهد. اما برخی دیگر معتقدند که فناوری‌های جایگزین اجازه می‌دهد که پیشرفت‌ها به صورت نامحدود ادامه یابد.
گوردون مور کیست ؟
گوردون مور یک تاجر و شیمیدان آمریکایی است که با همکاری رابرت نویس، شرکت اینتل را تأسیس کرد. او در تاریخ 3 ژانویه 1929 در سانفرانسیسکو، کالیفرنیا به دنیا آمد و دارای مدرک لیسانس شیمی از دانشگاه کالیفرنیا، برکلی (در سال 1950) و دکتری در شیمی و فیزیک از دانشگاه کالیفرنیا، تکنولوژی (Caltech) در سال 1954 می‌باشد.
پس از مدتی کار به عنوان دانشمند پژوهشی در شرکت نفت شل، او در سال 1957 به شرکت Fairchild Semiconductor پیوست. در این شرکت، وی بر روی توسعه محصولات نیمه‌هادی سیلیکونی جدید، از جمله اولین مدارهای مجتمع تجاری (IC)، نظارت داشت.
در سال 1968، گوردون مور و رابرت نویس Fairchild Semiconductor را ترک کرده و شرکت اینتل را تأسیس نمودند. مور به عنوان مدیرعامل اینتل (از سال 1979 تا 1987)، نقش کلیدی در تبدیل این شرکت به یکی از پیشروهای تولید ریزپردازنده‌ها و سایر محصولات نیمه‌هادی ایفا کرد. او تا سال 2004 در هیئت مدیره اینتل حضور داشت.
گوردون مور به خاطر دستاوردهای فنی و زیرکی تجاری‌اش، بسیار مورد احترام قرار گرفت. او در سال 2000 به تالار مشاهیر مخترعان ملی معرفی شد و در سال 2002 جایزه چارلز استارک دریپر را دریافت کرد. همچنین، در سال 2005 مدال آزادی ریاست جمهوری ایالات متحده توسط جورج دبلیو بوش به او اعطا شد.
قانون مور چیست ؟
در سال 1965، گوردون مور، یکی از بنیانگذاران اینتل، پیش‌بینی جسورانه‌ای ارائه کرد. او گفت که تعداد ترانزیستورهای یک تراشه هر دو سال دو برابر می‌شود. این مشاهده ساده برای بیش از 50 سال انجام شده است.
همانطور که تراشه‌ها کوچکتر و قدرتمندتر شده‌اند، طیف شگفت‌انگیزی از پیشرفت‌های تکنولوژیکی را تامین کرده‌اند. قانون مور از رایانه‌های شخصی و اینترنت گرفته تا تلفن‌های همراه و هوش مصنوعی (AI)، تأثیر عمیقی بر دنیای ما داشته است.
هوش مصنوعی به‌ویژه برای بهره‌برداری از رشد تصاعدی مستمر در قدرت محاسباتی پیش‌بینی‌شده توسط قانون مور مناسب است. دلیل آن این است که هوش مصنوعی برای آموزش الگوریتم‌های خود به حجم عظیمی از داده و قدرت محاسباتی نیاز دارد. همانطور که تراشه‌ها کوچکتر و قدرتمندتر می‌شوند، هوش مصنوعی حتی فراگیرتر و تأثیرگذارتر می‌شود.
قانون مور چگونه بر هوش مصنوعی تأثیر می گذارد؟
هرچه دستگاه‌های الکترونیکی کوچکتر و قدرتمندتر می‌شوند، قابلیت هوش مصنوعی (AI) نیز بیشتر می‌شود. این به دلیل قانون مور است، که به نام گوردون مور، یکی از بنیانگذاران اینتل، معروف است. این قانون می‌گوید که تعداد ترانزیستورهای روی یک ریزتراشه تقریباً هر دو سال یکبار دو برابر می‌شود. این به این معنی است که برنامه‌های کاربردی هوش مصنوعی می‌توانند در دستگاه‌های کوچکتر ایجاد شوند و آنها را در دسترس تر و مقرون به صرفه‌تر کنند.
علاوه بر این، با قدرتمندتر شدن دستگاه‌ها، آنها می‌توانند داده‌های بیشتری را سریع‌تر پردازش کنند. این برای هوش مصنوعی حائز اهمیت است زیرا یادگیری ماشینی، نوعی از هوش مصنوعی که رایانه‌ها را قادر می‌سازد از داده‌ها یاد بگیرند، برای مؤثر بودن به مجموعه داده‌های بزرگ متکی است. هرچه یک سیستم هوش مصنوعی باید با داده‌های بیشتری کار کند، بهتر می‌تواند یاد بگیرد و پیش‌بینی کند.
قانون مور در چند دهه گذشته بسیار دقیق بوده است و دلیلی وجود ندارد که باور کنیم در آینده نیز ادامه نخواهد داشت. این خبر خوبی برای کسانی است که علاقه‌مند به استفاده از هوش مصنوعی برای حل مشکلات دنیای واقعی هستند. از آنجایی که فناوری هوش مصنوعی با سرعت تصاعدی به پیشرفت خود ادامه می‌دهد، می‌توان انتظار کاربردهای شگفت‌انگیزتر این فناوری تحول‌آفرین را در سال‌های آینده داشت.
قانون مور چه تأثیری بر جامعه خواهد داشت؟
قانون مور برای هدایت برنامه‌ریزی بلندمدت در زمینه توسعه نیمه‌هادی‌ها به کار گرفته شده و حتی با افزایش سرعت تعداد ترانزیستورها به صورت فراتر از پیش‌بینی اولیه، همچنان اهمیت خود را حفظ کرده است. این افزایش تصاعدی که توسط قانون مور ممکن شده است، در چند دهه گذشته به پیشرفت‌های چشمگیری در زمینه قدرت محاسباتی و اتصال منجر شده است.
با افزایش تعداد ترانزیستورها، پتانسیل کاربردهای هوش مصنوعی (AI) نیز افزایش می‌یابد. الگوریتم‌های هوش مصنوعی نیاز به حجم بالایی از داده و قدرت محاسباتی برای یادگیری و پیش‌بینی دارند. کوچک‌سازی مداوم ترانزیستورها با فراهم کردن ظرفیت پردازش داده‌های لازم و ایجاد فضای فیزیکی برای سخت‌افزارهای هوش مصنوعی مانند GPUها، این برنامه‌ها را توانمندتر می‌کند.
تأثیر قانون مور در جوامع عمیق بوده است. افزایش تصاعدی در قدرت محاسباتی که توسط ترانزیستورهای کوچکتر ممکن شده است، باعث رشد اقتصادی، تحول کلی در صنایع و بهبود زندگی میلیاردها نفر در سراسر جهان شده است. با پیشرفت فناوری هوش مصنوعی، می‌توان انتظار داشت که حتی در سال‌های آینده تحولات تحولی تری را شاهد باشیم.
قانون مور چقدر دیگر می تواند آزمون زمان را تحمل کند؟
پیش‌بینی آینده فناوری همیشه چالش‌برانگیز است و قانون مور نمی‌تواند برای همیشه پابرجا بماند. سوال اصلی این است که این قانون چقدر توانایی دارد تا آزمایش زمان را تحمل کند؟
پاسخ ممکن است از طریق تعریفی مانند قانون مور و یا حتی اصلاح آن با یک رویکرد متفاوت مانند قانون 39 ارائه شود. از ابتدا، قانون مور به تعداد ترانزیستورها در یک تراشه اشاره می‌کرد که هر دو سال یکبار دو برابر می‌شود. اما با پیچیده‌تر شدن تراشه‌ها، تعریف به گونه‌ای تغییر یافته که به عملکرد کلی یک تراشه اشاره کند.
تا کنون، قانون مور بیش از 50 سال پابرجاست و نشانی از توقف آن نیست. با این حال، علائمی وجود دارد که نشان‌دهنده کند شدن آن در آینده. به عنوان مثال، سرعت پردازنده‌ها در سال‌های اخیر افزایش یافته است.
اگرچه ممکن است قانون مور در نهایت به پایان برسد، اما تأثیر آن بر سال‌های آینده قابل توجه خواهد بود. این فناوری به مدت نیم قرن باعث نوآوری و پیشرفت در صنعت فناوری شده است و میراث آن همچنان در شکل‌دهی به آینده هوش مصنوعی و سایر فناوری‌های پیشرفته تاثیرگذار خواهد بود.
اتفاقاً این سوال که قانون مور تا چه زمانی ادامه خواهد داشت، به دقت پاسخ داده نمی‌شود. با این حال، تأثیر آن بر صنعت فناوری و ادامه پیشرفت‌های تکنولوژی غیرقابل انکار است.